Praktyczne informacje, szczególnie dla tych, którzy zaczynają działalność gospodarczą w usługach oraz doradztwie public relations i będą podlegać obowiązkowi składania jednolitego pliku kontrolnego. Jak zawsze w finansach i księgowości – diabeł tkwi w szczegółach i nie dość precyzyjnych przepisach czy interpretacjach. Nastręcza to i będzie jeszcze długo nastręczać trudności. A także konieczność stawania przed niemal filozoficznymi dylematami.
Wprowadzone w październiku 2020 r. kody GTU to oznaczenia określające przynależność sprzedawanych dóbr i świadczonych usług do jednej z trzynastu grup towarowo-usługowych. Są one bezpośrednio powiązane z nowymi strukturami plików JPK V_7M i JPK V_7K. Jak wyjaśnia portal fakturownia.pl „obowiązek oznaczania towarów i usług kodami GTU spoczywa na sprzedawcach. Nabywcy nie muszą umieszczać kodów w deklaracjach JPK. Klasyfikacja kodów GTU obejmuje oznaczenia od 01 do 13. Te od 01 do 10 określają towary, od 11 do 13 - usługi.”
W tym zestawieniu znajduje się kod GTU 12 zawierający:
świadczenie usług o charakterze niematerialnym — wyłącznie: doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (head offices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych.
Eksperci portalu lex.pl jednoznacznie wyjaśniają co w przypadku gdy usługi PR (zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności) są przeważającym kodem w danej działalności gospodarczej.
„Usług w zakresie stosunków międzyludzkich (public relations) i komunikacji nie oznacza się GTU (sklasyfikowanych w PKWiU 70.21.10.0). Grupowanie PKWiU 70.21.10.0 obejmuje usługi doradztwa i bezpośredniej pomocy (włączając lobbing) w zakresie metod poprawiania wizerunku i stosunków między organizacją lub osobą indywidualną a społeczeństwem, rządem, wyborcami, udziałowcami i innymi jednostkami.
Grupowanie to nie obejmuje jednak wymienionych w § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15.10.2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (r.d.p.e.):
- usług w zakresie planowania i tworzenia reklam, sklasyfikowanych w PKWiU 73.11.11.0,
- usług badania rynku i opinii publicznej, sklasyfikowanych w PKWiU 73.20.
Ponieważ usługi w zakresie stosunków międzyludzkich (public relations) i komunikacji nie zostały wymienione w § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b r.d.p.e., nie oznacza się ich żadnym GTU.”
Jak powszechnie wiadomo, firmy PR świadczą usługi często z „pogranicza” różnych kodów PKD / PKWiU (przede wszystkim PR i marketingu) i trudno jest o przyporządkowanie. Czy wykorzystanie lub wyprodukowanie nośników reklamowych do celów PR może być dla fiskusa usługą PR? Rodzi to więc wątpliwości jak traktować indywidualne przypadki, a także zmusza do szczegółowej weryfikacji jaki kod jest przeważający w działalności (czy aby na pewno usługi PR). Na problem zwracają uwagę także portale specjalistyczne. Poniżej cytujemy portal JPK Insight.
„W rozporządzeniu nie doprecyzowano, w jaki sposób definiować wskazane rodzaje usług. W pytaniach i odpowiedziach Ministerstwo Finansów z zadziwiającą szczerością przyznaje, że w ustawie o podatku od towarów i usług jak i w obowiązujących na jej podstawie rozporządzeniach brak jest definicji wymienionych usług o charakterze niematerialnym (GTU 12). I podaje wskazówkę, zgodnie z którą zapisy te należy rozumieć względnie szeroko, uwzględniając faktyczną treść świadczonej usługi. Do każdej z wymienionych rodzajów usług niematerialnych przyporządkowano także pewne numery, chociaż nie podano rodzaju klasyfikacji. Można przypuszczać, że dotyczą one Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Niestety, także w tym przypadku znaleźć można wiele niekonsekwencji prowadzących do nieporozumień. Dla przykładu grupa 70.2 USŁUGI DORADZTWA ZWIĄZANE Z ZARZĄDZANIEM obejmuje klasę 70.21 USŁUGI W ZAKRESIE STOSUNKÓW MIĘDZYLUDZKICH (PUBLIC RELATIONS) I KOMUNIKACJI. Pomimo tego, że usługi public relations zostały zakwalifikowane do grupy usług doradztwa związanych z zarządzaniem, nie wskazano ich jako podlegających oznaczeniu GTU 12. Takiemu oznaczeniu podlegają natomiast usługi reklamowe oraz marketingowe. Naturalną konsekwencją tego stanu rzeczy będzie konieczność dokonywania korekt błędnych zapisów GTU.”
Kto kończy dany dylemat w ramach GTU? Tu nie ma zaskoczenia. Póki co, trzeba to czynić samodzielnie, ryzykując błędami. A praktyka długo będzie wykuwać się w bólach. Puentując za Bezprawnikiem:
„Przedsiębiorcy mają wiele wątpliwości kiedy stosować kody GTU, a także – które powinni wybrać. Na przykład przedsiębiorcy, którzy oferują usługi gastronomiczne, których częścią jest dostarczenie napojów alkoholowych, wcale nie muszą stosować kodu GTU (kod 01 dotyczy właśnie dostawy napojów alkoholowych). A to tylko jeden z wielu przykładów wątpliwości przedsiębiorców dotyczących stosowania kodów. Problemy mają też przedsiębiorcy, którzy świadczą usługi, które teoretycznie powinno się oznaczać kodem GTU_12 – chodzi o usługi niematerialne. MF podało na stronie tylko przykładowe kody PKD zobowiązujące do oznaczania sprzedaży tego rodzaju usług. Tyle że przecież przedsiębiorca – nawet jeśli prowadzi przeważającą działalność oznaczoną jednym z wymienionych kodów PKD – może też oferować inne, pokrewne usługi. To on będzie musiał rozstrzygnąć, czy ich sprzedaż też należy oznaczyć w JPK, czy nie.”
Opracował: Cyprian Maciejewski, Wiceprezes Zarządu Polskiego Stowarzyszenia Public Relations
Źródła:
https://fakturownia.pl/kody-gtu-czym-sa-kiedy-trzeba-je-stosowac-i-jak-to-robic
https://sip.lex.pl/#/question-and-answer/622334900